Ik hou het kort.
Weinig woorden.
Veel betekenis.
Het is 4 mei, ondertussen in de kleine uurtjes, dus eigenlijk al 5 mei. Misschien het juiste moment voor deze blog.
Zoals ieder jaar ging ik vanavond naar de Dodenherdenking in mijn dorp.
Altijd hetzelfde programma maar dat doet niets af aan het indrukwekkende karakter. Dat vinden velen met mij, want het aantal aanwezigen groeit enorm, ieder jaar opnieuw. Goed om te zien. Het raakt velen. Die twee minuten stilte, ongelooflijk, altijd weer.
Het valt mij trouwens op dat de vroegere één minuut stilte sinds 9/11 is “ge-upgrade” naar twee minuten. Typisch toch, maar het extra respect tonen is volkomen terecht.
Later in de avond heb ik het slot gekeken van Schindler’s List.
Ik ken geen andere film met zo’n emotioneel groots einde.
6 Miljoen Joden systematisch vermoord, het is niet te filmen.
Ik bezocht ooit het Nederlandse Westerbork.
Bergen-Belsen in Noord-Duitsland.
Mauthausen in Oostenrijk.
Auschwitz in Polen.
Echt iedereen is stil te krijgen hoor, dagen aangedaan door de stapels koffers, schoenen en brillen als gruwelijke bewijsstukken.
De enorme berg mensenharen tart iedere verbeelding!
Ik stel een nieuwe upgrade voor.
Drie minuten stilte …
Jan